De sluipende verbale jihad

                                                          

Tariq Ramadan

De sluipende verbale jihad

De Koran draagt moslims met een stelsel van beloningen en bedreigingen op om: ‘te strijden totdat de wereld van Allah is’.  De wereld wordt bijna dagelijks geconfronteerd met de gewelddadigheid van de fundamentalistische islam. Terwijl we daar met schrik en afgrijzen kennis van nemen, is een andere vorm van jihad, de verbale jihad, onder onze ogen actief om opinies te beïnvloeden om zodoende de islam te beschermen en te verspreiden.

Actieve moslims gebruiken vooral internet als medium voor hun ‘verbale jihad’. Ze zijn bijna overal, waar discussie mogelijk is, actief. Ik trof ze aan op Facebookpagina's (zoals hier: Politiek en Samenleving), op twitter, maar ook in de reactiekolommen van bijvoorbeeld de Volkskrant en GeenStijl.   Behalve om het downplayen en spinnen van slecht nieuws over de islam, gaat het vooral om het verspreiden van extreem linkse opvattingen, waarbij de Westerse samenleving wordt gezien als een kapitalistische samenzwering die van haar inwoners slaven maakt. Oorlogen worden veroorzaakt door wapenhandelaren die beide zijden bevoorraden. Alles wat Europa of Amerika onderneemt, wordt verdacht gemaakt, vooral aan de hand van complottheorieën.

Activisten maken gebruik van de vrijheid van meningsuiting als hun goed recht, maar er wordt vaak vals gespeeld. Er wordt vaak gebruik gemaakt van Nederlands aandoende nicknames. Als je op Facebook doorklikt op zo’n naam tref je als regel een voor dat doel aangemaakte Facebookpagina aan waar verder geen activiteit te zien is. Sommigen opereren onder verschillende nicknames om zichzelf de bal te kunnen toespelen. Door de Nederlands aandoende nicknames wordt de indruk gewekt dat de mening afkomstig is van doorsnee Nederlanders en daarmee wordt de bestaande realiteit vervalst.

De politieke visie die uit de reacties en bijdragen blijkt is geheel in overeenstemming met de visie op de Westerse samenleving zoals die bijvoorbeeld door Tariq Ramadan in diens boek: “Westerse moslims en de toekomst van de islam”, wordt beschreven. Zo schrijft hij bijvoorbeeld (pagina 255): “Welnu, het neoliberale kapitalistische systeem dat zich aan de wereld heeft opgedrongen, staat voor een universum waartegen moslims zich moeten verzetten (…)”. 

Ramadam  kan worden gezien als een van de meest gehaaide verbale jihadisten. De Francaise  Caroline Fourest heeft er bijna een levenswerk van gemaakt om zijn verbale methoden te analyseren en heeft daar het boek: “Frère Tariq : Discours, stratégie et méthode de Tariq Ramadan (French)Paperback – January 1, 2004”, over gepubliceerd.

Veel actieve verbale jihadisten geven blijk van een behoorlijke training in retoriek en staan inhoudelijk hun mannetje. Aan de hand van citaten uit de Bijbel leggen ze uit dat niet Jezus, maar Mohammed de verwachte profeet was. Facebook is ook een van de media waar wervingsactiviteiten plaats vinden.

Internet en de sociale media zijn niet de enige plaats waar verbale jihad steeds vaker valt aan te treffen. Het valt ook waar te nemen op de opiniepagina’s van kranten en op radio en televisie waar bekende en actieve moslims, ik noem geen namen, voorstellingen van zaken presenteren die eenzijdig zijn en agressief ten opzichte van de Nederlandse samenleving. Op hoeiboei is daar een recent voorbeeld van te vinden: Probleem voor alle mannen in Nederland. Jamila Aanzi probeerde in een radioprogramma het aanstotend gevend gedrag van moslimjongeren ten opzichte van vrouwen een algemeen verschijnsel te maken van mannen ten opzichte van vrouwen. ‘Downplayen’ is het werkwoord dat hierbij past en het is een voorbeeld uit velen.

Ook wetenschappers zijn gewild of ongewild actief als verbaal jihadist.  Halleh Ghorashi, thans hoogleraar bij de UVA, is uit die groep de meest invloedrijke. Zij predikt een tegemoetkomende houding ten opzichte van moslimmigranten die, volgens haar, daardoor meer open zullen staan voor de Nederlandse cultuur. Hoewel zij al jaren actief is met dit pleidooi dat door menig beleidmaker omarmd wordt, is er van enig resultaat nooit iets gebleken. Ze kan gezien worden als de grote inspirator van het theedrinken met moslims en heeft heel wat politici daartoe weten over te halen. In de aanvaardingsrede  waarmee zij het bijzonder hoogleraarschap van de VU aanvaardde legt ze uit dat de gebrekkig verlopende integratie van moslimmigranten geheel en al aan het overheidsbeleid te wijten is. Geen woord besteed ze aan de weerstand tegen integratie vanuit de islam, een weerstand waarvan Tariq Ramadan de woorden aan moslimse voorlieden en imams heeft verschaft.

Verbale jihad zie ik als een bedreiging van de vrije en open discussie in Nederland.  Met instemming van al degenen die voor politieke correctheid pleiten en daaronder bevinden zich heel wat bekende moslims, wordt kritiek op de islam en op gedrag van moslims, genegeerd, gebagatelliseerd of gedemoniseerd. In het politieke klimaat dat is geschapen heeft menigeen angst om in dat verband van racisme, discriminatie of islamofobie te worden beschuldigd. Dat geeft verbale jihadisten vrij spel en een ruim schootsveld.